Yaşadın, hiç bitmeyecek gibi ömrün
Hakkını
verdiğin, söyle var mı bir günün
Saydın
mı, ne kadar insan var üzdüğün
İşte,
yolun sonu artık bu gördüğün
Zamanı
tutmak istersin tutamazsın
Gün gelir
ne cismin kalır, ne adın
Çok şey
anlatsa da kırık bakışların
Unutulanlar
arasında artık yalnızsın
Sesin
çıkmaz yorma kendini
Çok geç
artık duymaz kimse seni
Yaşarken
yapmalıydın eserlerini
Hatırlardı
onlar her an seni
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder