Destanlar yazıldı, ne
gerçek, ne yalan
Gönlümde bir çare, bîçare
kalan
Uzaktan yakın, yakından
uzak duran
Günü gün eylemiş, dünü gün
sanan
İçimdeki kalabalık,
yalnızlıktır inan.
Huzur ahenktir, dünya
mihenk
Anladım; İslam, ahirete
denk
Sözler gönülde bir çelenk
Cefa mı? Sefa mı? Bulunduğum
zaman?
Harf uzun, söz uzun, kısa
olan nedir?
Aynaya baksam gördüğüm ben
miyim? Kimdir?
Dünya dediğin dünden
kalmış bir matemdir
Hangi sevinç söyleyin,
uzakta duran?
Öykü uzar, gece uzar, yar
uzar
Çaydan çıkan misafir,
durmaz uzar
Sohbetten gelen bir ah
uzar
Yakın, uzak değil, uzayan
zaman
Harfler cümle oldu gün
devrildi
Uyku sohbete yenik düştü,
serildi
Günden gelen gül
devşirildi
Bir huzur hatırasıdır
dünden kalan.
28/11/2013
PERŞEMBE
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder