bu kerih vakitte son söz
muşambalardan damlayan yarasa kanatları
şimdi sindirme zamanı
yuttuğum bu dünyanın
bu çiğnemeden yuttuğum
sair bilgilerden arınıp
ah çekmeleri kristal çiçeklerinin
sonra gel sen tulumbalardan
uğultu çağır ülkeme
işte önümde bir musalla yitiğisin
ve ardında bir süreyyanın
öyle dik dik bakma gözlerime
bir zeytin çekirdeğidir asfaltların
belki de son yedirilişidir yollara
çamurdan sakalların
taş kestiği bir devirde
son süngünün belki de
et giydiği bir haritada
ben gene sana yolcuyum
bu duygusallığın bir açıklaması olmalı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder