Çek bugün acıları kıyına
Otur, denizi al karşına
Bir taş fırlat bütün
umutlara
Gemi yap hüzünlerini,
sakla yarınlara
Sonra dersin
Hayat bu bilirsin
Gökyüzü kadar karanlık
Yanan ışıklar kadar sahte
Buğulu camdan seyreder
durursun.
Bütün kapıları aç ardına
kadar
Sesinin çıktığı kadar
bağır
Ve ağla
Ağla ki masum görünsün en
deli duyguların
Yıldız yıldız dök
gözyaşlarını yüreğine
Uyan bütün bu rüyalardan
Bu gökyüzü
Bu deniz
Bilindiği gibi hayaller
Her zaman maviye
boyanmıyor
Her şey olduğu gibi
görünmüyor
Akıl
erdiremediklerine
Yor bir aklını
Sonra gir çıkmaz sokaklara
Anlarsın çaresizliği
İşte o zaman
Kaldırım taşlarının
soğukluğunu duyarsın...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder