SESSİZCE/Metin ACAR

Sessizce mi ölsek?

Evet, sessizce ölünmeli
Kargaşa çıkarmadan
Kimseler duymadan
Ve yoldan çıkmadan
Sessizce mi ölsek?

Kendimi kandırıyorum ustaca
Benden sonra dünya yaşamaz sanıyorum
Ben yoksam dünyayı koyarlar bir poşete
Sokaklara hiçbir renk konmaz
Çünkü insan bir kere solar, iki kere dirilir.

Sessizce ölmemiz gerek
Kuytu bir köşede Müslüman mahallesinde
Sonra sokaklar ölmeli ben ölünce
Nisan yağmurları da kendini alıp götürmeli
Ve topraklar işte o topraklar
Benim hamurumun yoğrulduğu
İstanbul da ölmeli...

Sessizce mi ölsek ne dersin?
Biz orta kuşak iklim çocuklarıyız
Bilmiyorum ne kadar sessiz ölünebilir
Ya da bir ölüm ne kadar sessiz geçebilir
Bizim kuşağımızdan...

Beline bağla şimdi kemerini
Şimdi sessizce uçmanın vaktidir
Kargaşa çıkarmadan
Kimseler duymadan
Yalnız bir türkü eşliğinde
Yaşamanın vaktidir şimdi...