yağsın kar
dağlara ovalara
ırmaklara çaylara
susuzluğumuzca
örtsün bir baştan
bir başa
çarşaf gibi beyaz
tüm yeryüzünü
yatak yorgan olsun
sarıp sarmalasın
bir kundak misali
alsın koynuna
börtü böcek nebatat
dalsın uykuya sonsuz
çağırsın engin dinginliğine
yol alalım aydınlığında
yağsa içimize bir de
çözülse kalbimizin kırağıları
kışın ardından gümrah koşarken
yeniden doğuşa..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder