CÜZDANIMI KAYBETTİM
Yine dil hazırlık okuduğum
dönemde aylar ayları kovalamış, kış bitmiş, mevsim bahara dönmüştü. Bundan
mütevellit Afganistan vatandaşı Türkmen arkadaşımla gezmek için troleybus (tramvay
benzeri şehir içi elektrik sistemi ile çalışan eski bir Sovyet otobüsü) ile
şehir merkezine gidiyorduk.
Troleybusta gittiğim sırada fark
etmemiş olmalıyım ki indiğimizde elimi ceketimin dış
cebine attım fakat
cüzdanımın yerinde yeller esiyordu. Ben de ilk defa başıma gelen bu durum
karşısında hissettiğim öfkeyle karışık üzüntüyle beraber kara kara ne
yapacağımı düşünmeye başladım. O sırada arkadaşımın fikri üzerine ilk olarak bindiğimiz
troleybüsü bekleyip şoföre cüzdanımı sormaya karar verdik ve beklemeye
başladık.
Bir saatlik bekleyişten sonra
aynı troleybusa binip ilk defa hayran olduğu kırmızı oyuncak arabaya sahip olan
çocuğun sevinciyle şoföre cüzdanımı sordum. Fakat nafile.,. Şoför açık sözle ‘artık
o cüzdan bir daha gelmez’ deyip üstüne basa basa da unutmamı tembihledi.
Bunun üzerine inancımı
kaybetmeyerek tanıdığım Azerbaycan Türkü gizli polis abiyi aramam ve durumu
bahsetmem de pek fayda vermedi. Ve şoför gibi o da yapacak bir şey olmadığını ve
cüzdanımı unutmamı söylemesi üzerine bütün umudumu yitirmiştim.
Belirtmek gerekirse cüzdanımda
yüklü miktarda para, Türkiye telefon hattım, nüfus cüzdanım, birkaç vesikalık
resim mevcuttu.
Bu olayı yaşadığım tarih ise
doğum günümden iki gün sonraki 28 Mayıs günüydü ve hazırlığı bitirip Türkiye’ye
dönmeme 10 gün kalmıştı.
Demek isterim ki gurbette okuyan
bir talebe dahi bazı zamanlarda böylesi tecrübe dolu anılar yaşayabiliyor.
Украли мой портмоне (кошелёк) !
Это случилось когда Я учился на
подкурсах, проходили месяцы, закончилась зима и наступала весна, погода была
прекрасная и из-за этого Я и мой друг хотели прогуляться, решили съездить в
центр города на троллейбусе. Я не заметил как украли мой кошелёк.
Начал думать об этом, размышлять.
По совету (своего) друга решил подождать возвращение того троллейбуса, на
которой мы сели и спросить у водителя про мой кошелёк. Мы ждали, ждали и
дождались того троллейбуса.
Я сразу зашёл и спросил у
водителя, вы не видели мой кошелёк? Возможно Я оставил его здесь или же
кто-нибудь нашёл и дал Вам его (мой кошелёк). Но водитель сказал, что если
случаются такие вещи, то ты не надейся найти и забудь, потому что не найдёшь
уже.
После этого Я позвонил знакомому
в Полиции, знакомый тоже сказал, что Я не смогу найти кошелёк и должен оставить
это. Этот неожиданный, неприятный случай произошёл у меня после моего дня
рождения 28-го мая и у меня оставалось 10 дней, чтобы вернуться в Турцию.
Итак, могу сказать, что у
студента, который учится заграницей могут произойти такие случаи.
BULUT-Aleksandr Sergeyeviç Puşkin
Çeviri : M.Memduh GÖKTÜRK
Fırtınadan geriye son bir bulut kalmıştı.
Sadece sen varsın masmavi açık gökyüzünde.
Sadece sen, hüzün dolu, yalnız gölgelere sahipsin.
Ve neşe dolu zamanları bir sen mahvedersin.
Hani büsbütün sarılmıştın ya gökyüzüne.
Şimşek de sarıverdi korkunç bir şekilde seni.
Sen ise gizemli bir şekilde gürleyerek.
Doyumsuz kara toprağı yağmurunla besledin.
Yeter, kaybol! Güneş açıyor ufuklarda.
Toprak tazelendi, fırtına da uzaklaştı buralardan.
Ve rüzgâr da okşarken yaprakçıkları.
Kovuyor seni şu sakinleşmiş mavi göklerden.
А.С.ПУШКИН
ТУЧА
Последняя туча рассеянной бури!
Одна ты несешься по ясной лазури,
Одна ты наводишь унылую тень,
Одна ты печалишь ликующий день.
Ты небо недавно кругом облегала,
И молния грозно тебя обвивала;
И ты издавала таинственный гром
И алчную землю поила дождем.
Довольно, сокройся! Пора миновалась,
Земля освежилась, и буря промчалась,
И ветер, лаская листочки древес,
Тебя с успокоенных гонит небес.
***
TÜRKİSTAN GÜNLÜKLERİ-II
POLİKLİNİK
Hazırlık döneminde yatakhaneye kayıt yaptırmak için
kan değerlerimi içeren belgeyi yurt görevlisine vermem gerekiyordu.
Bu amaçla üniversitemin anlaşma halinde olduğu
polikliniğe giderken otobüs şoförü yanlışlıkla beni inmem gereken yerden uzakta
indirdi.
Bunun üzerine bende karşıma çıkan ilk kişilere
polikliniğin tam olarak nerede bulunduğunu sormaya ve bulmaya karar verdim.
Bir süre sonra karşıma iki tane Rus adam çıktı ve
nasıl soracağımı bilemediğim için sadece polikliniğin bulunduğu caddenin ismini
söyledim ve onlar bana yolu tarif ederek yardımcı oldular.
İlginç olan bana yolu Rusça tarif ettiler fakat ben
onların dediklerinden hareketle polikliniği bulmuştum.
ПОЛИКЛИНИКА
На подготовительном
курсе во время регистрации общежития, мне надо было дать документы, которые показывают результаты крови.
Поэтому я поехал в
общую поликлинику но я вышел из маршрутки где-то не правильно.
Из-за этого я решил
спросить кого-нибудь.
Через несколько минут
встретился с двумя русскими, не зная, как спросить и они сказали, где находится поликлиника.
Это было интересно, потому что в то время я не знал русский язык, но я понял все, что они сказали.
И так я нашел
поликлинику.
ДЕН СОЛУК БОРБОРУ
Ошентип дарядоо
курсунда окуй баштадым.
Жатаканага кируу учун
ден соолук маалыматтары керек болчу.
Университетибиздин
ден соолук борборуна кайрылдым.
Алар мени башка
поликлиникага жиберишти машруткага отурган элем.
Туура эмес жерден
тушуп алыптырмын, айланадагы адамдардан жардам суроону чечтим.
Бир канча убакыттан
кийин орус улутундагы эки кишиге кайрылдым.
Орусча билбегенимди
билдиргендей жон гана бара турган кочонун атын айтып койдум.
Оздорунун тилинде
айтып корсотуп беришти.
Орусча жаны уйронуп
баштаганыма карабай алардын айткандарынын баарын тушундум.
***
TÜRKİSTAN GÜNKÜKLERİ-I
Girizgah Niyetine
Merak edip görmek istediğimiz bir
ülke veya şehirle ilgili bilgileri, ya ansiklopedilerden ya da o coğrafyaları
görmüş kişilerin yazdıklarından hareketle öğrenebiliriz.
Ansiklopedik metinler daha çok
teknik bilgi mahiyetindedir. Buna mukabil seyahat notları veya hatıratlar,
yazılan zaman dilimleri içerisinde daha gerçekçi ve daha canlı bilgiler ihtiva
eder.
Ben de bu şuurla üniversite
tahsili için Kırgızistan – Türkiye Manas Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Rusça
– Türkçe Mütercim Tercümanlık Bölümü okumak üzere 2015 yılından beri bulunduğum
Kırgızistan’dan Türkistan Coğrafyasına dair izlenimlerimi dostlarla veya bu
bölgeye ilgi duyanlarla paylaşmak istedim.
Yazdıklarım ve yazacaklarım edebi
metin kapsamında olmayıp sadece gönülden yazılmış küçük küçük ama biraz da
gerçekçi metinlerdir.
Yazılarımı bu doğrultuda
değerlendirmenizi temenni ederim.
Muhammed Memduh GÖKTÜRK.
Ata Yurduna Varış
Temmuz ayı sınav sonuçları
açıklanmış ve tercihlerimi yaptıktan sonra biraz heyecan biraz da sabırsızlıkla
tercih sonuçlarını beklemeye koyulmuştum.
24 Temmuz 2015 gecesi babamın
bana seslenmesi üzerine yatağımdan kalktım ve birlikte tercih sonuçlarına
baktık.
Sovyetler Birliği’nin sömürgeci
etkisinden kurtulmuş, üst üste devrim yaşayan Orta Asya ülkesi Kırgızistan’da
bulunan adını Manas Ata’dan alan Manas Üniversitesi Mütercim – Tercümanlık Rusça
– Türkçe Bölümü’nü kazanarak Orta Asya kapısını açmış oldum.
Sonbaharın başlangıcı Eylül
ayında uçaktan yine adını Manas Ata’dan alan havalimanına inip üniversitenin
kampüsüne doğru yol aldığımızda göz alıcı bir gündoğumu Orta Asya bozkırlarında
Ata topraklarına hoş geldiniz dercesine bizi karşılıyordu.
Поехать В Средную Азию
В июле должны были опубликовать
результаты экзамена и после отбора я с нетерпением и интересом ждал результатов.
Двадцать четвертого июня когда я
спал отец позвал меня. Я проснулся и мы вместе посмотрели результаты.
Я поступил в университет, который
находится в Средней Азии. И благодаря этого у меня появился шанс жить в Средней
Азии.
В Сентябре мы полетели в Средную
Азию и поехали в университет.
Когда мы приехали, нас встретил
крутой рассвет! Как будто сказал ‘’добро пожаловать!’’.
АТА ЖУРТКА КЕТУУ
Июль айында сынактын жыйынтыгы
айтылып, бир нече жогорку окуу жайдын бөлүмдөрүн тандагандан кийин сабырсыздык менен күтө баштадым. Эми окуу жай мени тандашы керек болчу. 24-июль, 2015-жылы кечинде атам чакырып, тандоонун жыйынтыгын бирге карадык.
Борбор Азиядагы советдоорунун
калдыгы болгон өлкөдөгү байыркы Манас атанын атынан коюлган "Манас" университетиндеги орусча - түркчө котормо бөлүмүндө окуй баштадым.
Күз келди. Сентябрь айында учактан түшүп, мен үчүн жаңы мамлекеттин топурагына аяк басканымда күндүн туусу бизди "Борбор Азияга кош келиңиздер" деген сыяктуу жылмайып тосуп алды.
Cami
2015 yılı tam tarihi
hatırlamıyorum lakin bir gün ayakkabımın yırtılması vesilesi ile dil hazırlık
binamızın sol tarafında yer alan ara caddede küçük bir dükkanı olan ayakkabı
tamir ustası sakallı, takkeli Kırgız Türkü bir ağabeyle tanıştım, hoşbeş ettim.
Sohbetimiz esnasında hal hatır
sorduktan sonra belki de benim için beklenmedik ve ilginç bir soru sordu: Siz
Türkler buraya, Bişkek’e güzel bir cami yapılmasına vesile oldunuz. Fakat neden
Türkler cami yapılmasına vesile olduğu halde namazlarını eda etmiyorlar?
Öylece bakakaldım.
Мечеть
В 2015 – ом году честно не помню
но однажды разрывала обуви из – за этого я пошел в магазин который находится на
улице возле моего университета.
Там работает один кыргыз у
котором есть маленький магазин где делает ремонт обуви.
Вовремя беседы может быть для
меня он задал самый интересный и неожиданный вопрос.
Он сказал что благодаря вас в
Бишкеке сделался мечеть но почему турки не читают намаз?
Я не смог говорить ничего.
МЕЧИТ
Кайсы кун экени эсимде жок. Бир
куну бут кийимим жарылып,
Манас университетинин
даярдоо курсунун имараты жайгашкан
кочодо бут кийим ондоочу дуконго бардым.
Ал дукондо иштеген байке менен
таанышып, суйлошуп калдык.
Ар кайсы темада кызыктуу бир
баарлашуу болду.
Ден соолук ,жашоо тууралуу маек
курдук. Бир кезде ал, мага да жообу
кызыктуу болгон суроону берди: Силер бизге жардам берип жатасынар.
Бишкекте чон мечиттин курулушуна чон салым коштунар.
Бирок эмне учун Турктор оздору
намаз окубайт?
Эч нерсе айта албай калдым.