Bakışlarını aldım içerimde erittim
Yoğurdum yokluğu pişirdim bir heceyi
Bütün kelimeler buldu aşk ile ritim
Aşk
gelince ben yittim
Yapıştı gözüme kanlı yaşım bulandı
Damıttım içinden gül suyunu durulttum
Viranede öttüm bülbül beni bulandı
Ben kendi kendime yabancıyım unuttum
Seni
içtim seni yuttum
Göğün kuşağına karayı da ekledim
Yağmur temizledi oldu bahtımın rengi
Yıllar geçti gitti neyi neden bekledim?
Mecnun, Ferhat, Kerem kazanamadı cengi
Üzüntü
değil üzengi
***
SONU KARA
Bir aralıktan araladım gözlerini
Dünyaya sığmasın benim kalbim
Göz bebeklerine sığsın yeter
En azından onun rengi kara kendisi değil
İki güzel kelimenin arasına koy beni
Orada ısınayım
Ağlasam da sızlasam da orada olsun
Belki de ömrüm orda geçer kim bilir
Belki de çok şey istiyorum senden
Oysa az gelmişti sana
Okuduğum tüm kitaplarda bulmak seni
Belki de bundan böyleyiz
Ben iki kelimenin arasına giremedin
Sen kitaplarda kaybolmadın
Birbirimize kaybolduk
İki kayıpla aynı ayıbız
Seni ve beni topla biz etmeyiz
Çıkmalıyız
Gitmeliyiz
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder