/Ahmet Avcı’ya/
avcı
en kadim dostumdur
açmaz
ağzını kötüye
ya
susar
ya
konuşursa hayır döker dilinden
tutmazsan
vay haline işin gücün zor gelir
avcı
konuşmaz dedikodusu yoktur
kimseyi
kimseye kırdırmaz dikkat eder etrafa
ne
kalp kırar ne gönül bilir kendini
satır
aralarında gece yarılarında
kollar
dostunu
hem
moraline kadar sorar iyi eder
hem
yaralarını örtbas eder
kim
kime haksızlık yaparsa
avcı
baba hükmeder hak iledir haklıdır genelde
hüküm
hakkın olunca
avcıya
bal düşer
kaymak
düşer
en
taze muhabbet bir de
bana
da dost olmak kalır
en
azından şiirde sözde nazda bir de
dost
nazı çekmek düşman kahrı gütmekten iyidir
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder