Kerimem Nimet Hanım'a
Nasıl olsa düşerim diye bırakma kolumu
Bu şehirde korkusuz hakka giriyorlar
Cesur ise korkulu oluyor kağıtta ve sözde
Karşıdan karşıya geçerken korkmuyorum öleceğimden
Yaşım 42 olduğunda kaldırım taşlarından korkmayacağım
Tepemde tebriz üzerindeki aynı gökyüzü
Nasıl olsa düşerim diye tutma kolumu
Kaç senelik bir mazi evinde
Açık yüzü, karanlık gözlüğü
Ağzında sulh var bir adam yaklaşıyor
Karanlık gözlük
Ömer nuşinrevandan
daha az adaletsiz değili öğretiyor
eve gelenler arasından gençliği sabırla geçirenlere.
Adilin kaç senelik tezatı karşılanmadı
tebriz'de karşılığı küfredildi biliyorum
Nasıl olsa düşerim bırakma kolumu
Kafam -şurası çok mühim ki- temiz fakat
Beyaz tozlu kaldırım taşına ıpsıklak yaslı
Bu korkmadığımdan değildir
Cesur olduğumdan böyle
Sakallarım simsiyah yağlı ve gür
Bu ise korktuğumdan
Kırmızı beyaz tenim ise
Özgür bir son gibi mağrur ve kaybolmuş.
Kolumu bırakmadığın için.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder