UZAYIP GİDEN YAZ AKŞAMLARINDAN GELİYORUM/Samet YURTTAŞ

 

Uzayıp giden yaz akşamlarından geliyorum

Haziran bahçemizde parlayan ışıklar gibi

Dağılan bir şeylere benzer

Çekirgelerin uğultusunu duyarım

Balkonun ucuna itilmiş ürkek bir kedi gibi

-Annem elleriyle beslerdi-

Uzayıp giden yaz akşamlarından geliyorum

Gökyüzü harman yeri

Temmuz dallarda acı bir meyve

Oturup yıldızları sayıyorum bir bir

Garip adları vardı onların

Hâlâ aklımda

Şimdi omuzlarımda düş kırıklığı

Saçlarımda çiğ taneleri

Sabah olmuş

-Balkonda unutmuş annem beni-

Uzayıp giden yaz akşamlarından geliyorum

Ağustos alçalıyor tulumbanın ağzına doğru

Tulumbanın ağzında

Nisan yağmurlarından kalma paslı su

Sanki bin asırdır taşıyan

Bu yağmursuzluğu

-Annemin avuçlarında yağmur suyu-