Düştük eşya telaşına,
gönül mülkü talandır,
Senden sonra bize kalan;
ahtır, figandır.
Gel demek ne mümkün
davetlerin hasıyla,
Hanemiz dağılmış, dilimiz
perişandır.
Dedim-dediye düştük,
cihanda düşe düşe,
Âleme nizam vermek belli
ki gümandır.
Hangi odun, hangi ateş
Yunus kıla halimizi,
Geldik bir cihana ki devir
ahir zamandır.
Gözlerde dünya tozu,
gönüller çöle dönmüş,
Mecnun’lar çölde kayıp
Leyla’lar yalandır.
Gözyaşının resmi var,
rozetler sıra sıra,
Aşk da hakikat da kâr
uğruna talandır.
Bahtına hüzün düşer aşk
yolunda olanın,
Arşı tutar feryadı, ahı
pek yamandır.
Dünya cefasını devraldım
Kerem’den,
Şiir, içimdeki kordan
yükselen dumandır.
Memduh, sözü eğri söyle ve
dahi büğrü söyle,
Bir pazar kurulmuş ki
doğru demek ziyandır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder