GAFLETİN FIRTINASI/Gülcan Yıldız / Muhammet Şaban Çiftçi

 

Eğer sabah gülünün aydınlığı

Gözlerini kamaştırmıyorsa,

Bil ki gaflet tülleri, önce gönlünü,

Sonra gözlerini perdelemiştir.

Zihninde yitip giden umutlar,

Devrik bir yelkenin hüznü gibi,

Sonsuzluğa açılamaz,

Sessizliğe hapsolur.

Bir an baş gösteren fırtına,

Yelkeni yırtık bir gemi misali,

Hayalleri kaptan bilen bir benlikte,

Kırık rüzgârlara teslim olur.

Yırtık yelkenlere umut işler rüzgâr.

Fırtına diner,

Hayaller sessiz bir masala dönüşür,

Ve gökyüzü, sonsuzluğun şarkısını fısıldar.