KAPTANIM! -İnecek Var- / Emre HACIARAP

“-ne zamandır içinde bir alevi taşımaktasın!
-anlat bana, anlat ki bu sürgünün beni sana ait kılsın; oysa bilirsin, insanın ait olmaya ne denli büyük bir özlemi vardır.’’
001-01.00


işte bu aşklar;
ölümün ince ipinden beni sıyırıversin, bir solukta çıkayım bu çekimser acıdan
çek!
çek kurtulayım beni var eden her sancıdan
tanrının gazabından kurtulayım
komşuların gözünden

mutlak bir acıdan alıkoy beni

set çek!
her dalganın ürpertisinden uzaklaştır
özlemimi gider, ölüleri bir kenara koy

iplerimi ger
.
..
...
ve yolcuyum artık
her bucağım boğulsun bu güvertede

derin koylara indir beni
vakti geldi
eşsiz mavilikler göreyim ölmeden


***
IN MEMORİAM / William J. Rice 


Çeviri: Emre Hacıarap



she often pressed
a rosebud
to her lips
or a daisy
from the field

to woodsman's daughter
all nature's loveliness
stood revealed and

the town
early her
destroyed

so to her grave
at least once
a garden blossom
ı must bring
and a small flower
from the wildwood's rim

October, 1962


Anısına


o sık sık yorulduğunda
bir gül goncası
dudaklarına
ya da bir papatya
tarladan

ormancının kızına
tüm benliğimle âşıktım
bu açığa çıktı ve

şehir
onu erkenden
yuttu

böylece onun mezarına
en azından bir kere
bir erguvan çiçeği
getirmeliyim
ve küçük bir şeref
ormancının dostlarından

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder