GAM / Abdurrahim ÖTKÜR













Yaşasam yaşamamın manası yok, 
Öleyim desem ölmeme bahane yok.
Günde hayal, günde teşviş*, günde gam,
Derdimi söylesem, derde derman ahbap yok.   

                                                               *karıştırma , bulandırma


تىرىك دېسەم تىرىكلىكتىن مەنا يوق،
ئۆلەي دېسەم ئۆلمىكىمگە باھانە يوق.
كۈندە خىيال، كۈندە تەشۋىش، كۈندە غەم،
دەردىم ئېيتسام، دەرتكە دەرمان دانا يوق.
-ئابدۇرېھىم ئۆتكۈر

HASRET / Muhammed Ali TEVFİKTürkiye 
Türkçesine Çeviri : Mustafa Muhammet
















Ana yurttan gittim uzağa, yurdum uzakta gamdayım,
Yiyecek aş-ekmek hani? Sıcak-soğukta handayım.

Kaldı el-yurt, kaldı Tarım*, kaldı İli*, Zerefşan*,
Bu vatan gamında benim gönlüm perişan.

Nere gitsem aşağılama,"vatansız"diye sayıldım,
Tutuklanıp her yerde zindanlara atıldım.

Vicdansız hem imansız bey, ağa her yerde var,
Karga, kuzgun* han vatanda, yazda da olmaz bahar.

Göz yaşım akar her gün durmadan,
Yağma-talan olan vatana ben TEVFİK nasıl dayanam?

Ah vatanım, gamgüzarım-mihribanım ana yer,
Alemimde eşsiz Doğu'daki bir gevher.

Her günün geçti bahtsız bu karanlık zulmette,
Fen-bilimi terk edip yattın uyku gaflette.

İs-duman içre kaldı -vatan hali harap,
Fariz değil şarkı-saz bize, satar*,sunay*,dutar*,rebap.

Ah, vatanım zenginliğim, gönül şadı yaylağım,
Ben senin oğlunum, sana feda olsun varlığım.

1930. Yıl


Tarım: Doğu Türkistan'da büyük bir nehir. İli: Doğu Türkistan'da bir nehir. Zerebşan : Doğu Türkistan'da bir nehir. Satar; Kemana benzer uzun telli saz. Sunay: Zurna Dutar: Bağlamaya benzer telli saz.



سېغىنىش
           مەمتېلى تەۋپىق
ئانا يۇرتتىن ئايرىلىپ كەتتىم يىراققا، يۈردۈم يىراقتا غەمدىمەن.
يىگۈدەك ئاش-نان قېنى، ئىسسىق -سوغۇقتا دەڭدىمەن.

قالدى ئەل-يۇرت، قالدى تارىم، قالدى ئىلى، زەرەپشان،
ئۇشبۇ ۋەتەن غېمىدە كۆڭلۈم مېنىڭ پەرىشان.

نەگە بارسام كەمسىتىش، " ۋەتەنسىز" دەپ سانالدىم،
تۇتقۇن بولۇپ ھەر جايدا تۈرمىلەرگە قامالدىم.

ۋىجدانىنى ھەم ئىمانى يوق بەگ، غوجام ھەر جايدا بار،
قاغا-قۇزغۇن خان ۋەتەندە، يازدىمۇ بولماس باھار.

كۆز يېشىم يامغۇر بولۇپ ئاقار كۈندە توختماي،
بۇلاڭ-تالاڭ بولغان ۋەتەنگە مەن تەۋپىق قانداق چىداي؟

ئېھ ۋەتىنىم، غەمگۈزارىم - مېھرىبانىم ئانا يەر،
ئالىمىمدە تەڭداشسىز شەرىقتىكى بىر گۆھەر.

ھەر كۈنىڭ ئۆتتى بەخىتسىز بۇ قارانغۇ زۇلمەتتە،
پەن-بىلىمنى تەرك ئېتىپ ياتتىڭ ئۇيقۇ غەپلەتتە.

ئىس-تۈتەك ئىچرە قالدى، ۋەتەن ھالى خاراب،
پەرز ئەمەس ناخشا-ساز بىزگە، ساتار، سۇناي، دۇتار، راۋاب.

ئېھ، ۋەتىنىم بايلىقىم، كۆڭۈل شادى يايلىقىم،
سەن ئۈچۈن پىدا ئوغۇلمەن، تەغدىم ساڭا بارلىقىم.
1930-يىلى


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder