Bir yokluk içimizin damarlarını sökmeye başlar.
Kanımız çekilir
kaldırımlardan.
Bir yılan geceye sokulur
usulca,
Koşarak gelen
güvercin
Kanatlarında müjdeyi
taşır,
Kaybolan güvercine ağlar
bir çocuk,
Yıldırımlar
âh’ındandır.
Dağ taş dile gelir sen
gelince,
Bir şenlik boşalır
gözlerimizden,
O aşk bütün semâyı
yakar
Yıldızlar o gün bir başka
bakar.
Bir bir gelirsin sen hep
birden değil
Yavaş yavaş kanarız
hepimiz.
Toprağı tırnak tırnak
kazar bir karınca
Ölenleri bir bir gömeriz.
Senin kokunu rüzgâra
koysak
Ağırlığından tuz buz olur
dünya.
Hayalimize alsak seni
kaldıramaz tavanı çöker.
Bir gelsen bir görünsen
kör olmaya razıyız.
Bir âh’ınla yıldırımlar
belirir
Bestekârlar dize
gelir.
Bayılsak sonra hiç
uyanmasak
Kalbimize adını
sarsak.
Yüreğimizin üzerindedir
yelkovan
Saniyede bin tur atar
akrep.
Bütün yürekler sana kurulu
nerdesin?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder