Yeniden
başlamak ama nereye? hangi yöne? neye? Ne için?
Sıraya
giren o kadar kelime var ki, hangisinden başlasam da satırlara not düşsem.
Bugün hava güzel diyebiliyorsam o zaman yaşamak çok güzel! Tam zıddı bir cümle
kurduğumda ise ortaya fırtınadan daha kötü bir hava var olacaktır. O zaman ne
yapmalıyız? Yaşama kaldığımız yerden başlamalı, dünü unutmadan ders alarak,
bugünü yaşamalı yarın için tedbirli durmalıyız.
Kaleme, sayfaya,
silgiye, harflere usulca dokunarak yeniden yazmaya başlamak lazım…Nasıl bir
cümle kursam diye değil, yazdıkça nasılım diyebilmeli insan. Zihin, kelimeleri
sıraya bıraktıkça daha da rahatlayabiliyorsa o zaman yazmaya devam etmeli.
Şimdiki gibi, cümleler birbiri ardınca hazır ve nazır olacaktır. İnsan kendini
okudukça yazar, sözüne kanıp yeniden başlamalı yaşamaya.
Peki
yaşadığımızı nasıl vurgulamalıyız? Hiç bu soruyu sorduk mu kendimize. Sesimizi
duyurabildik mi dışımızdakilerden çok içimize. İçimiz dedik ya peki
içimizdekiler kim? Beni “biz” yapan nesneler neler? Dış dünyadan aldığımız
değerlerimiz… Değerlerimiz ne kadar değerli olursa yaşamaya dair ümit varız.
Dışarda
esen rüzgâr havanın, toprağın, ağaçların sırtına dokunduğun kadar omzuma
dokunsan da sırtımdaki yükü kaldırıp, beni silkeleyip kendime getirsen ne iyi
olurdu. O zaman yeniden başlamanın hazzına ererdim. Aslında dünde yaşanılan
birçok şey iyi ya da kötü bizi kendimize getirmiyor mu? Dün, bir rüzgâr gibi
sırtımıza dokunup, önümüzdeki adımlarımızı saydırmıyor mu? İşte dün bir rüzgâr
vurdu beynime bugün o rüzgârın keskin soğuğu iliklerime kadar etki etmekte,
yarın ise rüzgârdan sonrası soğuk bir dinginlik. Peki yarını yaşarken bugün
yine dünde mi kalacak?
İşte her
gün yeniden yaşıyor gibi güne başlamak lazım. Vakit seher vaktiyse odana, yaşamına,
ruhuna bereket girsin istiyorsan o zaman usulca yerinden kalk, pencereyi aç.
Dışarda
esen rüzgârın kanatları,
Okşasın saçının her bir telini.
Masada duran kalem titresin, sayfalar
birbiri ardınca açılsın. Rüzgâr
öyle bir rahmettir ki dokunduğu
her nesneye yaşam verir. Kıpırdasın
kâinat! / “Ben yaşamaya geldim.”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder