Mübarek bir doğuma hazırlanan yeryüzü,
Onu
arındıran Nisan Yağmuru,
O
gün aldı adını.
Rahmet
oldu alemlere, sağanak sağanak
Irmaklar
ve denizler sırılsıklam.
Doğunca
ebediyet nuru
Gökyüzü
aydınlandı, yerin yüzü güldü
Yüzünü
yağmura dönenler
Aşk
deryasını boyladı
Düşen
her damla,
İnciye
dönüşüverdi okyanusun koynunda.
Yeşeriverdi
çöller.
Bu
gelişle yeniden dirildi dünya.
Gökteki
yıldızlar,
Işığını
O’ndan aldılar
Birer
ayet gibi nakşedildiler
Görünce
en mutlu olunan insanı gördüler,
Geçmiş
ve gelecek.
Kardeşlerimi
özledim buyurdu.
Yüzü
hep tebessümdü.
Ona
kardeş olmak ne büyük nimet.
Selam
durur kalbimiz, duyunca adını
Biz
de alsak selamını, bir rüya bitimi.
Herkes
duydu ismini, müminler kalbinde buldu.
Gül
kokusu sarınca bütün alemi
İçten
yanmaya başladı yürekler
Mübarek
hırkadan pay almak da var.
Dinmeyen
yağmur kuşatıverdi çölü.
Toprak
hiç böyle kokmamıştı.
Ay
ikiye bölündü, aşkıyla durmadan döndü
Bulutlar
perde oldu, mahcup güneş saklandı
Adı
Muhammed gönle muhabbet
Daima
düşünceli hâli
El
Emin’di bir adı
Kalbe
şifa sözleri, yolumuzun izleri
Mübarek
alnında sabır çizgileri
Yağmurun
ömrü yeter mi seni anlatmaya
Adını
duyunca gözlerden başlar akmaya
Cebrail
ve melekler, göğsünü yardılar
Dünyanın
en güzel kalbine şahit oldular
İki
cihan güneşi, güle hayat nefesi
Seni sevmeden giden birisi
Aldatmış sayılır kalbini
Çocukların
dostu, yetimlerin babası
Neden
çok seviyor onlar seni
Kalplerinden
başka yok sermayeleri
Çocukluğun
beyaz bir bulut
Gölgesi
hep üstümüzde
Hayatın
ter temiz sayfa
Ezelden
ebede çağlayan ırmak
Gönülde
dillenen ilk senin adın
Yabancı
değil bize, garipliğin, yetimliğin
Hüzün
peygamberim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder