Yabancılaşma kendine
Yabani bir ot gibi
Kıyılarda kendince esme
Ayağın boşlukta geziyor
Attığın adımlarda ses yok
Yağmurun her tanesi
Ve kar taneleri
ilgilendirir seni
Melekler görevli onlarda
senin gibi
Uyuma
Sesin çıksın kendine biraz
Çölde mi kaldın
izsiz,susuz
Yoldan mı geliyorsun
insansız,
Kararmış yüzün güneşten
Nerede yandın
Hangi izden gittin
karardın
Ve kum tanecikleri
Dolmuş dudak uçlarına
Yoksa yağmur
Yağmıyor mu sizin oralara
Kendimden yabancıyım ben
Kendime yabani
Kendimi tanımak için
Kartpostal değilim ben
Yırtılıyor yalnız içim
Yayılmıyor parçalarım
Yangınımı görmek için
Ancak kendimi bulmalıyım
Belki şu dağın arkasıdır
benliğim
Benden arta kalan
Bir iz vardır bana doğru
Yol dağın arkası kadar
çetin
Senden yolcu olur mu hee
metin
Elimi atıyorum kendime
Doktor ve ilaçlar çaresiz
Anlamıyor halimi şaşırmış
Bakıyorum baygın bakışlarla
Doktor tedirgin
Benim dikkatli
bakışlarımdan
Bir mana çıkarmaya
çalışıyor
İçimden içime sesleniyorum
Seni bunlar anlamıyor
Kaçasım var odalardan
Üzerime dikilen tüm
bakışlardan
Doktorlardan ve ilaçlardan
Kendi yurduma dönesim var
Ama kendimden yabancıyım
ben
Belki kendi içime yalancı
Nasıl bir yoldasın sen
Daldıramıyorsun elini
ateşe
Ve sen,
Gördüğün her ateşten
korkuyorsun
Daha hissetmedin bile
Kendi ateşini nasıl kül
ediyorsun
kaleminize saglık
YanıtlaSil