Betondan bir duvar
İnsanın kalıbı çıkıyor
ortaya
Dayanak noktası şu:
Tüm zelzelelere meydan
okurmuş
Bense gökdelenleri üflemek
istiyorum
Gökleri yalnız bıraksınlar
bana
Ben sadece sessizliğe
bakmak istiyorum
Burası çok beton kokuyor
Belleğime kazındı tuğlalar
Rengi kaçmış bir hayat
Bana çığlık atan duvarlar
Daha ne kadar çıkabilirsin
yukarı
Ulaşmak istediğin ne senin
İnsanoğlu
Bunu betonla yapamazsın
Mesela ben düşünürüm
Giderim bir yerlere
Önüme beton da diksen
Deler geçerim düşüncemle
Sen betonun öbür tarafını
hayal edemezsin
Ben ne hayatlar kurdum bir
bilsen düşlerimde
Çevremin bilinmeyen
yabancısı
Ahşap kokan evlerin
mirasçısıyım
Ben Leyla’yı bir ahşap
evde
Mecnunu ise bir iskemlede
Otururken düşündüm
Sen istersen bu düşüme
ağaç katli de
Artık ne olur bırak beni
kendi halime
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder