"Eremedim sırrına kalemin kağıd iken
Bilmedim acı nedir ahüzar ağıd iken"
Taşların üzerinden ceylan
Bakar bana kendin görür
Söylesem güzelliğini
Suda bir alem ölür
Ben yola düşünce kuşlarla
Adım yoldaşa çıkar
Şiirin aksağını
Güzelin tutsağını
Kurtarırım kalemden
.
.
Ellerin ellerimle niçin hasret kalmıştır
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder