Acı içinde bir yüzleyim dünya çapında. Onu sırtım dönük ve bir daha ne zaman görürüm bilemeden, ellerini akşamın içine bırakıp kimsenin peşinden yürümediği bir anlamda kendime karışmaya bıraktım. Yürüseler diyorum ki - Yaralar da durur beni güzel hatrıyla, akasyaya akşam gibi çöken, dallanan, budaklanan parmak uçlarım. Dokunduğu yere göğsümde çarpan bir iz bırakan parmak uçlarım. Öyleyse bana dönseler diyorum ki -Gündüz vakti açık alnıyla gülümsemiş halde reçete kağıtlarıyla dolu bir çekmecede bulsam yüzünü. Kesin vurmaya ben başlarım ilkin deseler, işte dedim mi beni benden kurtaracak budur o zaman ben kurduran olurum gözlerinde bir küçük mertebeyi dünya çapında. Tarihin en büyük insanlık ayıbını yüklenen insanlar birbirlerine salık veriyor ortada kimse yaralar da ağır demesin. Kimsenin bir kişiden fazla dahiline tahammül etmemeli diyorlar. Dönseler diyeceğim -Ne olacak bir fırın önünde akasya altında, gün ortasına memnun bir yüze?
Şiirin seslendirilme Linki:
https://youtu.be/PLbv0OW8gGc?si=BSVJkbxLwjlJMG0O
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder