Yeşil kocaman tarlalar
Kiminin acı kaderi
Kiminin duvardaki manzara
resmi
Kiminin de çocukluğunun
kayıp yılları
Hayat, yeşillikler içinde
kader oyunu
Sıcağın altında yanan o
yüzler
Yılların acı izlerini
taşıyan o eller
İşte hayat kimine beyaz
kimine siyah
Beyazlar içinde kaybolan
çocukluk
Çağırsak gelir mi bir daha
Küçük ellerimizin yaraları
kapanır mı?
Ecza dolabındaki pamuk
kanayan yaramızı durdurur mu?
Ya yitip giden gençlik
Bütün hayalleri askıya
aldıran o tarlalar
Düşlerin rengini solduran
o yakıcı güneş
Ve acılara umut sofrası
serdiren hayaller
Ne nasır tutulan ellere
acınır
Ne de rengi değişen tene
Sadece yitip giden
çocukluğa ağlanır
Ve solan gençliğe yaşlı
gözlerle el sallanır
Her şeye rağmen bu
yürekler umutludur yarınlara
Umut da bu yüreklere umut
doludur
Her gün umut sofrası
serilir bu yüreklerde
Belki gelir diye mutluluğa
da bir tabak konur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder