Zamanın ince gergefiyle örülmüş ömrüm
Her yanım sancıyor
Ben çoktan ölmüşüm, namazım kılınmış
Naaşım
Bir öğle vakti eve taşınıyor
Babamın gözünde yaş
Annemin dilinde ağıt
Kardeşlerim suskun,
Belki konuşmayacaklar bir daha…
Bir öğle vakti kaldırılıyor naaşım
Gökyüzü kabrim
Ve üzerimdeki toprak
Ağlıyor sanki gözünde nem
İmam biraz eğilseydi başucumda
Duyacaktı dilimden çıkan birkaç kelimeyi
“Ben pişmanım.”
“Keşke yapmasaydım”
“Bir daha yapmayacağım”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder