SABIR / Murat TÜRKMENOĞLU

 
Sanki hep oradaymışsın
Yanıbaşımdaymışın gibi
Yıkık dökük hayallerin ardından geldi aşkımız

Perdesine sığındım penceremin
Ay misafir oldu bana
Geldi oturdu yanıma
Sobam ısıtıyordu belki evi
Fakat hasretlik titretiyordu geceyi

Zamansız bir çölde kaybolmuştuk
Su ne arar, ses bile yok;
Aşkın hayaline kul olmuştuk
Yar ne arar, ten bile yok

Deliler sarmıştı dört bir yanımı
Anlamıyorum, anlamıyorum anlattıklarını
Zihnimde bir sis perdesi var
Yok, olmayan yar gölgesi var

Hakikatmiş meğer bu toprağa değen eller
Boncuk boncuk alnımdan dökülür terler
İşte o an aralanır sis perdesi
Kıpırdanır ufak ufak akıl zerresi

Kilit kırıldı, us açıldı artık
Bak havalandı ruhum pencereden
Bilinmezliğin kırıntısı bile yok artık
Bırak şu miskinliği tez elden

Aç ellerini semaya
Ve gönülden yakar Allah'a:
Sabır ver Yarabbi!
Sabır ver Yarabbi!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder