“Mahsun abi yürüyeyim de bir bak
Allah aşkına, ben kanadı kırık gibi mi yürüyorum? Hem ben kuş muyum? Kuşların
kanadı olur ve kırılır. Sen pilavcısın Mahsun abi buradan günde binlerce adam
geçiyor, sen bakınca bilirsin abi, ben kanadı kırık gibi mi yürüyorum? Belki
sırtımdaki torbayla yürürken yan yürüyebilirim abi. Ama bak torbayı bırakıp
yürüyeyim eğri mi yürüyorum abi? Kanadı kırık gibi miyim? Aslında bu nenemin
yüzünden oldu abi. Annemle babam kazada ölünce nenem bana hep “kanadı kırık
yavrum” dedi. Ondan oldu abi. Nenem derse tabi ki herkes de “kanadı kırık” der.
Benim adım Hakan abi. Kimse adımı bilmiyor be abi. Bir de şu torba yok mu?
İnsanlar çöplere çok ekmek atıyorlar abi. Gerçi çok ekmek atarlarsa benim de
işlerim açılıyor. İnsanlar atmasalar ben nereden ekmek toplayıp da satarım
hayvancılara değil mi Mahsun abi? Bazen çuval çok ağır oluyor Mahsun abi karton
da topluyorum. Belki de çuval ağır olunca kanadı kırık gibi yürüyorum. Ama
çuvalı bırakınca yan yürümüyorum ki. Değil mi Mahsun abi? Bir de on yaşına
geldin sen artık okula gidemezsin diyor çocuklar Mahsun abi. Memleketten nüfus
kaydım bir gelsin bak nasıl gidiyorum okula. Ben okumasını da biliyorum;
memlekette ikinci sınıfa geçmiştim Mahsun abi. Okula gerçek adımla kayıt yaparlar
değil mi Mahsun abi? Okuldakiler ne bilsin bana kanadı kırık denildiğini.
Gerçek adımla kayıt yapınca okulda herkes bana “Hakan” der değil mi Mahsun abi?”
-Oğlum Kanadı Kırık bir dur lan! Dur
bir çocuğum, dur!
-Abi bak sen de Kanadı Kırık
dedin gördün mü?
-Oğlum nolmuş lan kanadı kırık
demişlerse. Benim adım Mahsun mu lan? Mahsun
mu benim adım?
-Değil mi abi? Bak burada
“Pilavcı Mahsun” yazmıyor mu?
-Değil tabi oğlum. Osman benim
adım. Mahsun kalmışız ki Mahsun demişler. Nedelim Mahsun dedilerse. Madem beni
öyle anmak istiyorlar, madem bana Mahsun ismini yakıştırmışlar ne fark eder be
Kanadı Kırık? Babama da “Yetim” derlerdi be oğlum; oysa adı Remzi’ydi. Çünkü
dedem Yemen’e gidince doğmuş babam ve peşinen “Yetim” deyivermişler ve öyle de
kalmış babamın adı. Kanadı Kırıksın ya çocuğum. Ne anan var ne baban. Nenen de
öldü. Yapayalnız kalmadın mı şu koca İstanbul’da? İki kere kanadı kırıksın lan
sen. Sana kol kanat olacak kimin var oğlum? Gel lan pilav koyayım da ye şöyle
bol tavuklusundan. Ayranı ben yaptım ha lan Kanadı Kırık, istediğin kadar
içebilirsin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder