Hafif hafif okşuyor
Ağaçların sarı saçlarını
Yollar huzur içinde kapatıyor
gözlerini
Ve başlarını yaslıyor lamba direklerinin sakin omuzlarına
Ve başlarını yaslıyor lamba direklerinin sakin omuzlarına
Güneşten bir gece mesafesi
uzaklıkta ormanlar artık
Gövdelerinde cılız bir ışık huzmesi bir yanıp, bir kayboluyor
Gövdelerinde cılız bir ışık huzmesi bir yanıp, bir kayboluyor
Günün tüm gürültüsünü,
tozunu, pisini çeken yeni ve fakat ruhsuz binalar bitap düşüyor
Güneş ufukta, mavi bir serinliğe dalarken
Güneş ufukta, mavi bir serinliğe dalarken
Yeryüzünün en özgür canlıları
onlar
Yaradan’ın emriyle hayata kanat çırpan kuşlar
Çekiliyor emin sığınaklarına
Yaradan’ın emriyle hayata kanat çırpan kuşlar
Çekiliyor emin sığınaklarına
Aydınlık sokakların hakimi
kediler
Köpeklere nöbeti devrediyorlar
Köpeklere nöbeti devrediyorlar
Toprak damarlarına nefes
pompalarken
Gökyüzü ışıltılı bir şölene ev sahipliği yapıyor
Gökyüzü ışıltılı bir şölene ev sahipliği yapıyor
Ve kim bilir hangi günün
gecesinde
Bir adam yakıyor tüm zihin kandillerini
Bir adam yakıyor tüm zihin kandillerini
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder