Gün geceye kavuşmaktadır..
Hüzünlü yüzler yine solgun,
Kâinat bir ses duymaktadır,
Bekleyişlidir ama yorgun..
Kendi arayışlarında kaybolmuşken insanlar,
Dünya telaşlarını telaşlarına katar.
Ezeli bulanık ebedi meçhul konaklarında
Duyulacak ses iledir başlayacak korku da..
Bitmeyen hayalleri ve yarım kalan aşkları,
Vardır..Elbet vardır,bellidir filmin buraları..
Arzular ve özlemler yaşanmamışlıklaradır,
Fakat izler güzelliğin bittiğinden yanadır...
Şimdi gece yıldızlarıyla,
Karanlığı ışıtmaktadır..
Zor olan bir uğurlamayla
Giden Ay çok uzaklaşmıştır...
Gidenleri de hiç özlememiştir insanoğlu
Boşvermiş, aldırmamış ama durmuştur kuşkulu...
Gidenlerden tecrübe etmiş, şaşmıştır,
Belki de bu yüzden hiç kimseye bağlanmamıştır...
Çağları aşmış bir gerçektir bu, nankördür insan
Kendine kalmış, kendiyle avunmuştur durmadan...
Bir yâri, anayı, evladı, vatanı mesela
Sevmeyi unutmuştur, kalmıştır yalnızlığıyla...
Yalnızca yıldızlar kalmıştır.
Bir özlem vardır fecr vaktine...
Sabır gerekir, az kalmıştır
Gece kavuşmaktadır güne...
Levent NERGİZ 04.08.2013
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder