DÜŞ Kİ GÖR‏ / Metin ACAR














Vakitsiz kurulmuşum
Cebimden bir metelik çıkmaz
Çevir çevir kendime beni
Kırılmış zamana ders ver
Benimle oyun oyna
Gül ve geç

Dikenlerimle
Yola koyulmuşum
İsmimi bile unutmuşum
Koyulunca bir gölgeye
Kendimi bile unutuyormuşum

Yerim ve zamanım
Kalbim ve ben
Aslında yanılmışlığım
Yakınmışım dünyaya
Sonsuzluk sorularıyla
Sonsuzluğa dalmışım

Taktım kafayı
Çok da takıntılıymışım
Kendimden kaçıyormuşum
Delilikmiş yaptıklarım
Uykumda sayıklıyormuşum

Arabaları sevmiyorum
Lastik kokuları gitsin
Bırakın beni sakin bir yere
Şimdi olmasa da
Vakitlice özliyeyim sizleri

Mevsimlerin hep baharı
Kelimelerin hep kısası
Uykuların hep rüyasızı
Sessizliğin en doruğu
Gülmenin en azı
Yalnızlığın en koyusu
Ve çayın en demlisi
Ve çayda şekersizi
Bana hoş gelir
O yarin bir gülmesi

Düş ki gör
Yakınından neler geçer
Kim gider
Kim gelir
Düş ki
Anla
Nasıl kalıyor
Her şey yanına
İki katı fazlasıyla

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder