YOL SORAN / Enver ÇAPAR



Kendimi bulamadım ki
Nasıl kaybolayım bu şiirde
Gözlerim bir ırmak arıyor
Yarım kalan düşlerim kayıp giderken.
Uykuyu gösterip rüyaya razı et beni

Yağmuru çekiyor saçlarım
Düz olsa tarardım, ruhum dağınık
Buluttan haritalar uzayıp gidiyor
Benim yıldızım hangisi

Eğri büğrü sözlerle geldim kapıya
Yapışmıyor dilim bir türlü damağa
Geçemedim eşikten öteye
Düşeyim yollara, sorayım dağlara
Çiçekler açar mı dilimdeki kilidi

Kıvrılan bir yol bulayım kendime
Ne çok yol var, sarmışlar dünyayı
Hangi ip çeker bu rüyayı
Ömür dediğin bir göç hikayesi

Güller halimi sorsa sararır şimdi yüzüm
Kızarırdı eskiden adım anılınca
Boncuk dizilirdi alnıma
Çiğ düşmüş yaprak gibi
Titrerdi kalbim

Kazma-kürek incitmez de insanı,
Ham söz çok yoruyor kalbi.
Kaygan dili örse koyup kırk çekiçle dövmeli.







Hiç yorum yok:

Yorum Gönder