GURBET KERVANLARI/Samet Yurttaş

 


Gecenin bir yerinde durup

Dostların kutlu meclisinden yola çıkan

Kervanları gözlüyorum

O kervanlar ki muhabbet suyu taşıyor çöllere

O kervanlar ki türküler aşılıyor beldelere

Dostlar yürüyor kervanların önünde

Onları elimde bir tespih gibi çekiyorum

Otuz üç şiir, otuz üç türkü

Otuz üç tütün yakıyorum

Bitmiyor gece

Gurbet

Göğsümde bir çarpıntı gibi büyüyor


Dostların ehline denk gelmiş

Göçmen kuşlar geçiyor üstümden

Belki bir muhabbet kırıntısı düşer de

Kuşların ağzından ağzıma diye

Ağzımı açıyorum gökyüzüne

Maraşî bir kuş gelip

Dudaklarımda gurbeti soluyor

Onu gözlerinden öpüyorum

Gurbet

Göğsümde bir çarpıntı gibi büyüyor


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder