Dutun gölgesinde,
“Nasıl yar diyeyim ben böyle yare” derken
Kaç dem geçti, ağabeyim…
Mağaralarda demlenen türküler nerede şimdi?
Demli türküsüyle yanına oturan dost,
Yemen yollarına gidip gelirken
Dizinize şöyle tok bir şelpe çalıyor musunuz?
Ahmet ağabey,
Her şelpe bir kahkaha mıydı,
Yoksa türkünün içinden kopan bir dem mi?
Biz hâlâ dut gölgesindeyiz,
Ama türkünün demini
Bulamıyoruz…
Türkünün Demi
Dut gölgesinde
“Nasıl yar diyeyim” dedik,
Dem tükendi, ses sustu.
Mağaralarda demlenen türküler
Şimdi yetim…
Ahmet ağabey,
Bir zamanlar dizine şelpe çalardın,
Şimdi biz,
Türkünün demini arar olduk.
Acıyı, acının sahibinden daha fazla hisseden bir yüreğe sahipti Ahmet abi.
YanıtlaSilHani yanlış bir laf etmeyeyim; ölmeseydi de yaşamazdı depremzedelerin acısıyla...