ARAYIŞ / Muhammet NACAROĞLU


Öyle bir benlik ki kendini aramakta
Hırçın ve öfkeli yırtınıp haykırmakta
İçinde kaynayan su dışarı çıkmakta
Kudrete el uzatmış medet ummakta

Bazen çoşkun deniz bazen üzgün bulut
Aslında hüzün o uzanan elden tut
Hayallediğin zevki bence sen unut
Uzan aydınlığa aç oku ve okut

Korkuyor yaşamın büyük girdabından
Bulmayı öğretmemişler sebep bundan
Hemen çıksa batıp boğulduğu sudan
Huzur içinde olacak yüzü nurdan

Soruyor acep bulunur mu bir çare
Anlamamış yalnız değil bir çok gece
Bulan bulmuş canım gerisi hikaye
Daha ne duruyorsun yürü ümitle



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder