kanın akmış caddelere
mos mor olmuş geçtiğin yollar
erimiş baş ucunda sevdaların
susamış cellatlar ikiye yarmış kalbini
göz yorgunluğum
sen
sabaha çıkaramadığım karanlığımsın
güz vurgunluğum
yapraklarında sarardığımsın
ağladığım
ağladığımsın her kasım ayında
bir bakışınla saçılır astarım
gömleksiz üryan çıkarım azar azar gider
azar azar gelirim sana hep sana
bu kumarı oynayan çıkmaz âlemde
haydi korkma at zarı
atsan da mor gelir o zar sayılar yetmez
atmasanda baştan sona mor zaten
at haydi ortasına bağrımın
ölmezsin
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder