ULUPAMİRLİ ABDÜLHAMİD / Mehmet Cihat HALAMAN

Bir Kırgız Türk tanıdım Menzil’de, Ulupamirli;

Samimiydi ve içtendi, adı Abdülhamiddi.
Türklük ve İslamiyet bir insanın üzerinde,
Ancak bu kadar naif ve güzel durabilirdi.

O muydu Ahmet Yesevî torunu yoksa ben mi?
O'na yeniden baktığımda cevabı basitti:
Ben yazıyordum, o ise yaşıyordu, samimi
Söze gerek yoktu, tesirliydi lisan-ı hâli...


***


TURAN








Necip, şehit kanlarıyla sulanan

Ata yurdum esir Doğu Türkistan
Kerkük, Musul, Anadilim tek vatan!
Haykırmalı cihana behemehâl
Gün gelecek, gerçekleşecek Turan!

Türk-İslam'ın, mazlumun, derdiyle yan!
Azatlık için dökülecekse kan.
Tereddüt etmez Evlad-ı Fatihan.
Gereken neyse yapar, durmaz bir an.
Akıncılar, yiğitler ver her bir can...