Güzel şiirler için kaleme gittikçe elimiz
Elimizin değdiği kâğıtlar kirlendi
Sevgiliye iltifatlar için kıpırdadıkça dilimiz
Dilimizin değdiği sevgililer kirlendi
Kulluk için gönderildik biz bu dünyaya
Dünyaya kul olduk kulluk kirlendi
Ne cevherler verdik uğruna bir pul için
Ruhlara pul biçildi pulluk kirlendi
Ne ırmaklar pınarlar serildi de önümüze
Arkasına bakmayan öncekilerden önümüz kirlendi
Gözümüzü diktiğimiz için meçhul yarınlara
Yarını güzel yapacak olan yolumuz kirlendi
Bir yükseklik sevdası aldı gitti başını
Baş ayak oldu yere değen başımız kirlendi
Elin acısını umursamayıp elin bildikçe
Yılanın başını ezmedik bacımız kirlendi
Hayallere daldık gittik görmeden gerçeği
Dedelerimizin gerçeği hayal oldu adımız kirlendi
Şahitler yalancı yalancılar şahit oldu
Adaletine güvendiğimiz kadımız kirlendi
Evlerimiz boşaldı sokaklar revaçta
Sokakta kadınlarımız evlatlarımızın ahlaksızlığıyla kirlendi
Gençlerin ağzından çalındı tüm güzellikler
Şimdi bütün ağızlar özgürlük zehriyle kirlendi
Medeniyeti yakaladık otuz yedi ekran televizyonla
Televizyon için kaldırdığımız vazonun sehpası kirlendi
Gül almayı unuttuk sevdiklerimize
Dünden kalma vazolardan depolarımız kirlendi
Sevdiğine bakamayan gözlerimizle bakar olduk birbirimizin sevdiğine
Adına medeniyet denilip övülen meretle namussumuz kirlendi
Bir özgürlük türküsü tutturuldu aklı eksiklerimizin diline
Dilimizden aklımıza giden tüm yollar kirlendi
Unuttuk fatihaları ihlâsları çocuklarımıza öğretmeyi
Karnımızı doyurduğumuz nimetler kirlendi
Bir tuttuk helalinide haramınıda lokmanın
Doymak bilmeyen mideler kirlendi
Şimdi kâğıt kalemden kalem kâğıttan şikayetçi
Bıraktım kalemi elimden kâğıt dillendi
Yazdıklarım öfkemizi utancımıza baskın çıkartıyorsa eğer
Heyhat! Ne yazıktır ki o zaman ar damarımız kirlendi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder