RAHMET / Murat TÜRKMRNOĞLU

Rahmetin aksi düşüyor şimdi yeryüzüne

Toprak mutlu
Çiçekler doğrulup
Çeviriyorlar başlarını gökyüzüne
İçiyorlar damlaları kana kana

Yuvasından çıkan bir karınca
İncecik kollarını kaldırıp
Şükrediyor sebebi yaradana
Şuurlu bir eda ile
İman dolu bir yakarış gözlerinde

Ülkenin bir başka köşesinde 

Kuraklık sonrası
Yine aynı rahmetle yıkanan bir köy
Kaplar doluyor, yürekler boşanıyor
Hakkı anan dudaklar duadan aşınıyor

Virane bir konağın ön bahçesinde bir garip serçe
Daldırıp duruyor başını
Kurumuş kuş çeşmesine
Tam ümidi yitirip, selamsız uçacakken
Bir başka menzile kanat çırpacakken
İnletiyor semayı o kudret sahibi
Kendine sığınana veriyor nasibini

Issız bir çöl
Ortasında bir büyük ordu
En ön safta bir yiğit
Yavuz Sultan Selim Han
Hak yolunda bir Hakan
Diyor: "Medet Ya Rabbi!"
"Gaza erlerine yardım et!"
Derken göğün mavisi çekiyor üzerine kara bulutları
Dökülüyor alınlarına matar damlaları.