Bir Kırgız Türk tanıdım
Menzil’de, Ulupamirli;
Samimiydi ve içtendi, adı Abdülhamiddi.
Türklük ve İslamiyet bir insanın üzerinde,
Ancak bu kadar naif ve güzel durabilirdi.
Türklük ve İslamiyet bir insanın üzerinde,
Ancak bu kadar naif ve güzel durabilirdi.
O'na yeniden baktığımda cevabı basitti:
Ben yazıyordum, o ise yaşıyordu, samimi
Söze gerek yoktu, tesirliydi lisan-ı hâli...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder