yeni bir duvar / mustafa Alper taş



o akşama doğru
üşümek vardı günlerin altında

yeşil bir barikattan belki
tüllerle uçuşan aynasında kaderin
elimize bir çocuk gibi baktılar da
bilmedi hiç kimse sesimizin yeniliğini

hepimiz karanfil içindeyiz
bu akşam turnası endişeyle sarkan pencereden
canından bezmiş anneler büyük adamlar ellerinde büyüklüğün işareti
haziran karpuzları ve ışıkların yanmasını bekleyen
yorgun çocukları
hepimiz

bir su akıyor o saatlerde
ev musluklarından
dutlu çeşmelerden
biraz da inanmanın ferahlığıyla
mutlaka bir günün daha olacağına
uyanınca

bilerek unutulan bir şey gibi akşamüstü gitmelerinde
hepimiz bilmekteyiz



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder