Manzum Ruznâme Yahut Hastane Günlükleri/ Ferhat ALTUN

Alaaddin’e

22 Cemaziyelevvel 1443

Ağlamanın

Gayr-i ihtiyari bir hâl olduğunu öğrendim bugün

Bir şehrin düşüşünü görür gibi gördüm

Bir babanın düşüşünü

Ve mekânın tayyını gördüm

Mekân değişti

Acı hep aynı

İbrahim ateşten kurtuldu

Gitti ve dönmedi

İnsan hep eski

 

23 Cemaziyelevvel 1443

24 Cemaziyelevvel 1443

25 Cemaziyelevvel 1443

Tam üç gün geçti

Üç gün

konuşmadım

uyumadım

ağladım

Su yükselmedi

 

26 Cemaziyelevvel 1443

Bugün yine morgu izliyorum

Morgu değil

Sanki kendi gözlerimi izliyorum

 

27 Cemaziyelevvel 1443

az önce genç bir cenaze çıktı gözlerimden

saçımda beyaz bir ölüm belirdi

 

28 Cemaziyelevvel 1443

Gideceğim bu şehirden

Çocukları çiçeklerle konuşanların şehrine

 

29 Cemaziyelevvel 1443

Saçıma ak düştü

Bahtıma kara

Buzlukta ölü yok

Bu nasıl iştir?

(Bu manzûmede her şey, her şeye zarar vermiştir fakat gavur takvimine yer verilmemiştir.)