YUSUF-U ZÜLEYHA/Şeyhşamil EJDERHA














-Yusuf (Ben)


Kendimi ararım
Havada asılı kalan tüyde
Sorarım: Derdimi ne bilsin

Kendimi ararım
Kumrunun sesinde
Sorarım: “Yusuf’u bilir misin?”
Kulaklarımda yankılanır kendi sesim
Gerdanlığını bana ver Yusuf’u getireyim

Kendimi ararım
Dağların yüreğinde
Sorarım: Ferhat nerede
Hey dağlar Ferhat nerede?

Kendimi ararım
Leyla’nın feryadında
Sorarım: Mecnun nerede?

Kendimi ararım
Aşkın dehlizinde
Taş hafiftir yüreğimin izinde
Sorarım: Ben neyleyim?


-Züleyha (Şiir)

Senin neyine uçmak
Yürümek varken dünyada
Engin uç be şair
Çarparsın bir dağa

Kuş kadar gönlün var
Yetmez mi sana dünya?
Hayallerin dururken
Ne gerek var semaya?

Taş kadar hafif sözlerin
Yaramaz mı bir baş daha?
Bir gül koysan hayata
Dağılmaz mı dört bir yana?

Bir şiir ver bana
Deryalar senin olsun
Okyanusa yelken aç
Gökyüzünde kaybolursun

Rüyamı anlatsam sana
Yetmez mi bir mısra?
Yürürüm ardınsıra
Bir kumrunun gözyaşına

Ağlama kumru
Yusuf gelmez bir daha
Aşk ateşiyle yanmış
Aşık olmuş Züleyha’ya. 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder