TÜRKİSTAN’DAN YEMEN’E YAKIN ACILAR TARİHİ/Enver ÇAPAR



Sıcak haber Yemen’den gelir:
“Her on dakikada bir çocuk ölüyor”
Şol Yemen’de kalan yüreğimiz yeniden dağlanıyor
Dünyayı geçtik, ey Müslüman sana ne oluyor!
Sesin neden duyulmuyor?
Çöl bile utancından yangınını içe verirken.
İnsan ne zaman gündem olacak şu süfli dünyada.

Medine sokaklarında nur yüzlü bir çocuk
Adı Yemenli Muhammed
Oyun çağında, oyuncak satıyor
Oturmuş bir köşe başında
Bakmak cesaret ister, bu derin gözlere

Yüzünde hüzün, gönlünde gam olan uzak değildir bize
Hemen yer açılır gönül hanemizde
Doğu Türkistanlı bahtı karalı
Ne güzel ad vermişler: Nur Ali
Anlatmaya gerek var mı ahvalini
Annesi hapiste, babası kayıp, kardeşleri sürgün,
Nasıl dayansın el kadar yavru bu acıya.
Bir merhem bulmak için bağrındaki yaraya,
Gelip sığınmış yurt bildiği Anadolu’ya.

Şöyle bir resim vardı hatırlayın,
Elele tutuşmuş, rengarenk çocuklar
Dünyayı sarmışlar, kardeşlik şarkılarıyla.
Hep sahte mi çıkacak bu rüyalar?

Bir çocuk öldüğünde, bir yetim ağladığında
Durmuyorsa dünya; kırılsın çarkı, yıkılsın barkı.
Simsiyah doğsun gökkuşağının rengi.

İnsan, gide gide saflığa, çocukluğa varamıyorsa,
İnsanlık da böylece düşer karaborsaya.
Vicdan: yürek taşıyanları fişleyen ajan.
Adın yoksa listede sen haline yan.

Kör dünyanın gözü önünde, bir millet yok ediliyor
Ses ver ki seni görelim ey İslam alemi!
Dil söylemeden din yaşanır mı?





Hiç yorum yok:

Yorum Gönder