LEYLA'DAN SERZENİŞLER-3 / Bilge Doğan

             

 - Kahraman'ın gidişine 

Tüm dualarımızı edelim, doya doya ağlayalım

Anlatmak bile yasak bize mağduriyetlerimizi

Leyla diye yüreği okşanan kadınlar, artık metruk birer kalıntılar 

Koru onları Sen koru, aslında yapayalnızdır onlar...

Kızdıklarında dalgalar coşardı tüm haşmetiyle,

Ancak nefret etmeyi bilmezlerdi, öğretilmemişti bu duygu onlara,

Denizin köpüğü gibi dalgalar durulunca sönüp giderdi kızgınlıkları,

Geriye tüm duygularından arınmış saf kadın kalırdı.

Onca aşağılanmışlıklara rağmen sabırla susan Rıza'nın adıydı kadın

Aynı zamanda en girift yalanların mimarı

Mekanları ve zamanları değiştirip güzelleştirme gücüyle beraber 

Usta bir oyuncudur kötülük filmlerinin sahnelerinde 

Bir parça mutlu olsalar, tüm evreni yeşillendirmeye yeterdi güçleri,

Doğuştan mağduriyetleri yetmezdi aklamaya kalpleri,

Allah vergisiydi, ellerinin değdiği yerde can bulurdu oysa herşey,

Dillerde kabul edilen kıymetleri gönüllere inemedi.

Tırnağına zeval gelse dayanamayacakları evlatları olmasa arkada,

Dağları deler, dünyayı dize getirir bir güçleri vardı oysa,

Durması gerektiği yer demek ki burasıydı yazgıda,

Bitmeyen gönül acısını görse de idrak edemiyordu dünya.

Susarak haykırıyor, çaresizce içten içe ağlıyor,

Doğruların toptan yanlışa evrildiği günlerde yaşamaktan yoruluyor,

Diktiği fidanların yeşermesine umut bağlıyor,

Güzel günlerin geleceği müjdesi onu oyalıyordu,

Öyle bir gidiyor ki kahraman, dünyalar  başına yıkılıyordu.

Onu bekliyordu günlerce, ama o bilmiyor, hissetmiyordu 

Zamanın farklı bir boyutunda gibi yakın ama uzak sesini duymuyordu

Kadın geceyi libas gibi örtüp üstüne mateme duruyordu 

Sevildikçe güzelleşir her kadın solar yoksa bir gül gibi-katil kim-

Güzel rüyalar göremeyeceğini bildiği gecelere dalıp

Gün ışığının bir daha aynı doğamayacağı günlere uyanıp duruyordu 

Dilinde Hicaz makamı bir nağme, dünya dönüyor dönüyor dönüyordu