Sabah gırtlağıma dayanır
Kanımın zırhlı burçlarından
Aksırsak
Ölümün ıslak ellerinde
Okunmaz bir reçeteyiz
Artık yaşamak vaktidir
Süvarilerin mızrakları
Ütüsüz gömleğimi delmeden
Ağzımı ölümle çalkalarım
Bahçesinde
Çizmeleri delik ırgatların
Şimdi bana
Gelincik soylarından bir kefen
Terzim hangi iğneyi batırmış koluma
Bilemem
Artık yaşamak vaktidir
Alnımın çatındaki namlular
Patlamadan
Şehrin
İnsafına bırakılmıştır avcılar
Dağların puslu yalnızlığında saçlarım
Ürkek bir ceylan
Attığım her adımda tuzak
Beni karşılar
Artık yaşamak vaktidir
Nabzıma takılan sayaç
Bozulmadan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder