TEK MISRADA SEN/Şeyhşamil EJDERHA


Ben, uykusuz sabahlar gibi tek hece uyanırken, sonsuzluğa dalan gözlerde bir tan yeri ağırlığındaki kurşun misali, sözde bin bir zahmete girip, bir güle ulaşmaya çalışırken kaybettiğim virgülleri hesaba katmayarak, hecelere vurulan tüm kilitleri kırar gibi işlerime hazır gülüşlerle devam ettiğimi göstermediğimi düşünürken, göklerin, birden ezan sesleriyle dolduğu anda hakka yürüyen, hakta hakkı arayan, bir secde uğruna can veren ruhumla, kıtalara nur damlatan bir sultanın eteğinde nur tasını doldurmaya talip olmuş, tüm cümlelere inat, kırlarda dolaşan kelebekler gibi narin, tek günlük ömrümde aşka ulaşmaya yanıp tutuşan gönüllerdeki üç harfe sığdığını sandığım cesaretimin çöldeki kum tanesi kadar küçük olduğunu anlarken yükselen ilahi sesin nefesinde kalmış huzur alevlerinin içindeki bir çiçek gibi yavaş yavaş eriyen, erirken benliğini kaybedip, bensizliğe ulaşan, sen gelirken aklıma bir köşede kıvrılmış gibi bekleyen, soğuk kışın habercisi yüreğin yerine getirdiği görevle ısınan, tertemiz kar tanesinin o soğuk gecelerde bir köşede sessizce kıvrılan hayvanların hakka şükredişi gibi ruhu hasta insanların şömine başındaki dualarına aldırmayan kalbimle, tek bir elif harfiyle başladığım gecede, soğuğun rüzgârla dans edip beni ısıttığı vakit, anladım ki sen tek bir dünyaya sığmazken küçük bir toprak kapta insana sığıyordun.

05/12/2013
00:33

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder