HASRET/Abdullah KAZAK


Sevince gönül derinden
Hasretin kor olup yakar beni
Ey sevdamın güneşi mahrum etme ışığından
Bu dünyam sensiz zifiri karanlıkta…

Yine kar göründü diyarı Erzurum’da.
İçimde bir yangın var adı hasretin
Hasretin dolunca çaresiz gönlüme
Gözlerim dalar soğuk ve buğulu camlardan
Uzaklara…

Sevdalım uzak diyarlarda kaldı
Güneş her gün doğar biçare
Ama kimin için?
Hâlâ benim güneşimi mi sorarsın,
Kaldı batıda
Memleketim, kıymetini bil benim güneşimin…

Salıver kokunu bahar rüzgârlarıyla… 
Yanaklarında açan güllerin rayihasını da
Seher vakti emanet et avuçlarındaki duana
Gönder umutlarımı…
Gönül ikliminden gönül iklimime bir meltem gönder
Adı sen olsun…
                                                                                                 ERZURUM 2013

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder