ELMA / Nurcihan KIZMAZ

Gelincik baş kaldırdı rüzgara
Hakkıydı çünkü bahar
Ne yağmur umrundaydı
Ne güneş
Onun heyecanı
Bayram çocuklarına eş

Önce kelebek öptü
Titrek yapraklarını
Sonra arı
Onun da meramı başkaydı
Kısa günün kârı

Cesaret aldı kuşlar
Tomurcuklardan
Sen varsan ben de varım dedi
Papatyalar
Seviyor sevmiyor demeye
Çoktan hazırdılar

Merhamete geldi toprak
Açtı kollarını
Yumuşamıştı bağrı çoktan
Gök gürültüsüne inat
Yeşillendi kainat

Geldiği gibi geri gittiler
Soğuk ülkelerine
Soğuk soğuk
Kardan adamlar

Haydi çocuklar
Meydan sizin
Gülücüklerinizi takın
Elma dersem çıkın.

 

1 yorum: