kalın bir kitabın son sayfasında
içli bir şiir idim bir kaç kelime
ne zaman bir göz dokunsa
dizelerime
kanım çekilir
ürperirdim hece hece
okundukça okundukça alıştım
geçti gitti ürkekliğim
dillere düştüm
seher vakti turnalara
karıştım
ne zaman adım anılsa bir yerlerde
yankılanırım nota nota
karşı dağlarda
kimi zaman ninni
kimi zaman ağıt olurum
düşmeye göreyim
bir nadanın eline
içime kapanır
kağıt olurum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder