GÖRMEDİN Mİ/Hasan EJDERHA

Aşk yürüdü önünden de görmedin mi?

Yürüdün aşkın önünden görmedin mi?

Hayalini kurduğun zamanların hatırına

Anlar bahşedildi de sana görmedin mi?

Görmedin mi? Yekten kapladı da aşk seni

Ekseni sana ayarlı dünyayı çek önünden

Gönlünden bir tele dokunup dinle kendini

Seninle titreşen sesindir inlet şimdi bendini

İnan dağlara bile çeksen kutlu yelkeni

Aşarsın cümle okyanusları ve hırçın denizleri

Görmedin mi kapına kadar gelen garip kuşu?

Görmedin mi ansızın karşına çıkan yokuşu?

Görmedin mi kesendeki son gümüş kuruşu?

Duymadın mı kalbindeki o aniden vuruşu?

Yürüyen ayaklarının keramet halini görmedinse

Kapına kadar gelip, el açan Hızır’a vermedinse

Kapalıyken gören gözlerinin sırrına ermedinse

Dostunun önüne gönlünü sofra gibi sermedinse

Göremezsin sen; kapına kadar gelen garip kuşu

Göremezsin sen; ansızın karşına çıkan sırlı yokuşu

Göremezsin sen; kesendeki son gümüş kuruşu

Göremezsin sen göremezsin; kalbindeki o ani vuruşu.

Şimdi görme zamanı, görüp de bilme zamanı

Gönlünü aç da bir başka gözünle temaşa et

Ser gönlünü de bekle yeniden göreceğin anı

Değiştir seni karanlıklara boğan eski mekânı

Bakmışsın ki aşka komşu olmuşsun birden

Aşk değince kanadına kurtuluverirsin kibirden

Zira bir gün çağıracaklar seni geldiğin yerden.