YENİDEN BAŞLAMAK / Memduh ATALAY

Her şey bir etkiyle bir araçla geliyor

Sen araçsız, sebepsiz birdenbire geliyorsun

Geliyorsun ve her şeye hâkim oluyorsun

Bilhassa akşam vakitlerinde

Çayı masada unuttuğumda

Kitabın hangi sayfasındaysam geri dönüyorum

Yeniden başlıyorum ama nafile

Kelimeler karışıyor satırlar karışıyor

Elimde sigara varken tekrar yakıyorum

İçimde kabaran bir deniz

Sadece annelerin bileceği bir hüzün dalgası

Ne zaman geleceğin belli olsa sen, sen olmazsın

Ne vakit geleceğini bilsem ben, ben değilim

Bir denkleme de benziyor hani

Çözmek ne mümkün ben beşerim

Yanıp kül olan yıldızlar gibi

Dünyanın dışında söylenir benim hikâyem

Bir gam dağı efsanesi içinde

Erguvanlar şiir saçıyor

Numara ile anılan insanlar arasında

Yine birdenbire sen geldin akşam vakitlerinde

Korkuyorum gelişinden

Gidişin zaten tam korku üzre

-Her daim açık kapıdan giriyorum –

Tövbe!